Aardbeitjes! … Net nog niet

Na het huisje aan ‘ons eigen meer’ zetten we koers naar de volgende bestemming, met de grappige naam Kannonkoski.

Voor de korte rit van 150 km moesten we niet stoppen om te laden en ter plaatse mochten we de auto gewoon inpluggen in een stopcontact aan de buitengevel.

Het huis lag op een domein bij een aardbeikweker, maar spijtig genoeg waren er nog geen aardbeitjes. Hier kweken ze op grote velden in volle grond en de lente is nog maar net in ’t land. Er zal dus nog wat geduld, veel sproeiwater uit het meer en veel zon nodig zijn vooraleer er kan geplukt en gesmuld worden...

We zaten dus voor de verandering weer aan een meer, maar deze keer waren er wel wat andere huizen in de buurt. We sliepen er maar een nacht en deden wat echte vakantiegangers doen: kort de omgeving verkennen, rustig genieten van een boek en een aperitiefje in het zonnetje, even in de sauna en niet te laat naar bed.